VEDA ŞARKISI

1.
Kayalýkta çakýlý yelkenli
sana býrakýyorum veda þarkýmý.

2.
Benim uzaklardaki ölümümün kanýnda tohumlanýþý da
kayalar devranýnýn altýnda deðiþken köklerle.
Yalnýzlýk! geçmiþe özlem çiçeði canlýý duvarlarýn.
Yalnýzlýk, yeryüzünde adanmýþ faniliðim.

3.
Taþýmak istemiþtim heybemde
yüreðinin gelip geçici tadýný,
ama kaldý havaya çizilmiþ kesin eðrilerle,
yadsýma oldu umudumun yiðitliðine.oman
Giderim hatýradan daha uzun yýllar boyu
kapalý yalnýzlýðýyla gezginin,
fakat havaya çizilmiþ kesin eðri sanki bana döndü
ve bir iþaret koydu pusula kaderime.
Sonu geldiðinde bütün gündelik iþlerin
yol yapacaðým bir geleceðim olmasa,
gelmiþ olacaðým bakýþýnda canlanmaya
kaderimin sýrýtan parçasý olarak.
Gideceðim hatýradan daha uzun yollar boyunca
zincir halkalarý gibi eklenen elvedalarla zamanýn akýþýnda.

4.
Dimdik hatýra sonunda düþmüþ yola,
usanmýþ beni bir geçmiþi olmadan izlemekten,
unutulmuþ yol kýyýsýndaki bir aðaçta
Uzaklara gideceðim, hatýra
parçalanarak ölünceye yolun taþlarýnda,
ve devam edeceðim, içimde
hep o gezginin acýsý, yüzümde gülümseyiþ.
Bu dönenen bakýþ ve güç
büyülü bir matador mendilinde.
Alýkoydu kaygý duymaktan tüm çýkarlara,
hep yitiren bir çizgi oldu benim eðrim.
Ve bakmak istemedim seni görürüm diye
beni isteksizce davet etmeni
mutluluðumun pembe boyalý torerosu
Deniz seslenir bana sevecen elleriyle.
Çayýrým -bir kýta-
Dümdüz yayýlýr, tatlý ve silinmezdir
alacakaranlýkta bir çan gibi.

5.
Bir sicil memuresi karþýsýnda kurumlu bir doktor gibidir
kara bir mikroskopu gösteren bilim.
Sanat... sanat diye arzýendam eden þey
bir Leica’nýn kýsýr mekaniðidir.
Acýlar ve kaygýlarla dolu bir yerli (ve tabii özlemleriyle
olup ta þimdi yiten için
ve onun dönüþünde arzu gönlünde),
coca, alkol ve açlýðýn aptalca gülümsemesiyle.
Üç kuruþa satýlan cinsellik
-Amerika’da pek ucuz-
Boþ çarþaflarýn umursanmaz hatýrasý.
Guetamala býraktýn beni
baðrýmda derin bir yarayla
ve de acýlarýný bana emzirme
ya da emme fýrsatýyla,
kahreden bir hýçkýrýðýn belirsiz duygusunda bulan kadýný.
Kederleri teker teker birleþtiren bir bað var yine de:
uyanan insanýn haykýrýþýdýr o da.

6.
Ýþte bugün böyle titrek ellerle
belirsiz bir kayýta koyuyorum prizmamý.
Aðacýn olgunluðunu tüketmeden
kasalanmýþ meyvanýn garip tadýyla.
Çaðýrýþýný farkedemiyorum bazen
yaþlý, garip kanatlanmýþ kulemden,
fakat bazý günler var ki cinselliðin uyanýþýný hissediyor
ve bir öpücük dilenmeye diþiye gidiyorum
ve böylece beni arkadaþ diye çaðýrmayanýn
ruhunu hiçbir zaman öpemeyeceðimi anlýyorum...
Biliyorum ki tertemiz deðerlerin kokusu
bereketli kanatlarla dolduracak beynimi,
Biliyorum ki hayata geçmesi mümkün olmayan
fikirleri barýndýrmak gibi zevkleri býrakacaðým.
Biliyorum ki ölümüne çarpýþma günü
halk çocuklarý benimle omuz omuza verecek,
halkýn savaþtýðý amacýn kesin zaferini
göremezsem eðer
fikri en yüksek geleceðe götürmek için
mücadele verdiðimdendir,
eski kabuðun tüylerini yolarken
doðan umudun kesinliðiyle biliyorum bunlarý.
Sosyal Medyada Paylaşın: