Dünya mavi, doðduðumdan beri, Hiç deðiþmedi Güneþ’in yeri, Ne biraz ileri… Ne biraz geri. Yeter! Býktým gari; Kýþ’ýn karasýndan, Yaz’ýn sarýsýndan, Bahar’ýn tadýndan, Güz yaðmurundan. Hýzla göçüyor bak nefsim, Gel artýk, Beþinci Mevsim.