Yaþam yorgun bir ömrün yýlgýnlýðýnda Ýntihar kokulu bir yaðmurla düþüyor geceye Gece …kýrgýn Gece…yaðmalanmýþ bir yürek þimdilerde. Bütün þehir tükeniþlerden habersiz,uykuda Serseri bir mayýn kol geziyor Ýçimin bir türlü yaþama çýkmayan koridorlarýnda Gecenin anaforunda kum gibi savruluyor Kýblesini kaybetmiþ bedenim. (D)üþüyorum… Üþüyor bir türlü anlamý yakalamayan sözcüklerim Alfabemden taþýyor susuþlarým Yüreðim sende yitirmiþ ritmini Yalnýzlýðýnýn yaný baþýnda ayak seslerim Islak yanaklarýmda vurulmuþ titreyen sesim Sesimde nefesim üþüyor… Bu ki infilakýdýr cephanesi sen olan ruhumun Nisyaný reddeden isyanýdýr zamana muhalif Gece…aþka soðuk Gece…zamanda boðuk Daralýyorum… (K)aralýyorum bize dair bir geçmiþi Ellerim ,gözlerim Bedenim ,ruhum üþüyor Seyrine dayanabilir misin Düþüyor aþk kalem(den).
Gece üþüyor Ýçimin alev harmaný duldasýnda Ve sen …sevgili Sen üþüyorsun…üþüyorsun. Ömrümün yokluk kokan kýyýlarýnda Kýyamýyorum bir sözcükte tükettiðin bize Bendeki varlýðýna Ömrüme sürdüðün tebessümüne Kýyamýyorum…
Þimdi sen aþka müsaitliðimi sormadan geldiðin gibi Çýkýp gitsen sevdana prangaladýðýn düþlerimden Bir nefeslik ömrüm olmaya yeminliyken. Sen… Gitmiyorsun,gidemiyorsun Göze alamýyorsun kendine ihaneti Çünkü sevgili Cinnete gönüllü deðil sevmek cenneti. Biliyorsun ki Gittiðin gönüllü yolculuklarýn sonunda Gönülsüz kalacaksýn Lâl bir kederle pusatlanacak ömrün Sancaðýný indirip gidemiyorsun Gitmenin fikrine Üþüyorum,üþüyorsun Umuda meftun mavi bir gecenin koynunda. Üþüyor BÝZ…sevdiðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yadigar Ünver Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.