Ýyiyim þimdi, gökyüzü lacivertten, su karadan maviye döndü artýk. Rüzgar bir meltem, bir poyraz. Güne sabahla baþlýyorum, sensiz uyumaya da alýþtým. Evlendim. Çoluða çocuða da karýþtým. Ortaköy’e Sarýyer’e de gidebiliyorum. Yeniden þiir yazmaya da baþladým. Sen, Benim için eski sevgilisin, bu da sana yeter...
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.