SOĞUKTUK...

Senden öteye, benden beriye birþey deðildiki aþk...
sende ben, bende sendi aþk.
Neyi beceremedik ki biz ?
Aðladým, büyüdükçe saçýmda kahýrdan ellerin,
Aðladým, giderken gülmek en derin haramlarýma...

Islanmadý bedenim yalnýzlýðýnda.
elin titremedi cennetimi kurþunlarken sözlerin,
ben sendim.
karadan daha siyah ve hiçbirþey anlatmayan bir yüzdüm,
sana asýlmýþ þiirlerde kanadý gözüm... karardým.
zor ölümlerdi seviþmelerimiz, kesiyordu gökyüzünü uçlarýndan.
Þavk kapý arkasý çalýsüpürgesi...

Sayamadým kaç býçak darbesi býraktý kucaðýma Þeytan,
sana gitmeden gelmeyi kafama koyduðumdan beri....

diz çökmüþken öteki dünyalarýmýz baharlara,
üþüyorsun.
Üþüdüðümden bi haber....
biz yazdýk kaderlerini begonyalarýn,
kardelenlere kardeþ doðurmadý diye aþkýmýz.

oysa biz soðuktuk
kaskatýydýk
süttük
en kasýlmýþ uzvuyduk bir yerlerimize takýlmýþ aþkýn...
hayýflandýk...

birþey bilmiyormuþ gibi bilgece sustu gece.
çamurdan bir balçýkta yatarken biz,
soðuktuk....

þehir patikalarýnda kaybolan bir çocuktuk aslýnda,
ve fotokopisinde gözyaþý yoktu aþkýn...

yürek soðumuzdan daha buzdu albenilerimiz...

Neyi beceremedik ki biz ?
Sosyal Medyada Paylaşın: