Bir þelale dökülür yüksekten, yokluðun gibi derin bir yere… Zamana ihtiyaç duymadýðýmýz bir anda, çýplaðýz, herhangi yunan adasýndaki yatakta. Bir çimdik atýyorum kýçýna, uyanarak, sýçrýyorsun. Sýçratýyorsun, en güzel kahkahalarýný odanýn en karanlýk ve en tozlu köþesine. Daha çok, daha çok gül, diyorum yýkansýn, tertemiz olsun dünya. Sonra seviþiyoruz... Seviþmenin sonuna doðru bir atom bombasý patlýyor. Pencerede mantar bulut... Vakit yok, “seni seviyorum” menzilinden çýkýyoruz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.