Ey gönül

Ey gönül vay gönül eyvah gönül,
Bitti tükendi bendeki ömür.
Akmaz pýnardan su gürül, gürül,
Yandý kül oldu nihayet kömür.

Köz idim yanan yangýn yerinde,
Söndüm kül oldum, hayat selinde,
Savruldum durdum rüzgâr önünde,
Ah vahla geçti, bendeki ömür.

Su oldum aktým, dertli pýnardan,
Neler geçti neler, kel baþýmdan,
Bazen vaz geçtim, kendi canýmdan,
Ah vahla geçti, bendeki ömür.

Tutundum dört elle hep hayata,
Olmasýn derken, çok yaptým hata,
Kývrandým durdum, yaðmurda yaþta,
Ah vahla geçti, bendeki ömür.

Göründü yolun, nihayet sonu,
Derdim var pek çok, anladým bunu,
Yer bulup, bir gün /sermeden unu,
Ah vahla geçti, bendeki ömür.

Bazen akýllý bazen de deli,
Geçti þu ömrüm hep deli, deli,
Bir güzel sevip görmeden sevgi
Ah vahla geçti bendeki ömür.

A.Yüksel Þanlý er
08 Haziran 2012
Antalya













Sosyal Medyada Paylaşın: