Sen dağların çiçeği

Sen daðlarýn çiçeði, bülbüllerin gülüyken,
Sýr oldun gittin birden, neredesin bilmem sen,
Sen gönlümün sultaný, benim elim kolumken,
Sýr oldun gittin de sen, özlüyorum þimdi ben.

Nice daðlar dolaþtým, nice þehirler gezdim,
Ne bir pýnar baþýnda, ne de bir yolda gördüm,
Hasretinde yanmaktan, harap oldu þu ömrüm,
Sýr oldun gittin de sen, özlüyorum þimdi ben.

Derdimi anlattým ben, hep daðlara taþlara,
Hasretinle yandým, düþtüm senin için yollara,
Yorgun düþtüm oturdum, düþünürken taþlara,
Sýr oldun gittin de sen, özlüyorum þimdi ben.

Belki gelirsin diye, çok bekledim ben seni,
Ne bir mektup ne haber gelmedi üzdün beni,
Gittiðin yerden bir gün, dönecektin sen hani,
Sýr oldun gittin de sen, özlüyorum þimdi ben.

Derdimi anlatamam, sorsalar kimselere
Yatak yorgan yatarým sen düþürdün dertlere,
Hasret nedir bilmezken, geldik’ mi biz gözlere,
Sýr oldun gittin de sen, özlüyorum þimdi ben.


A.Yüksel Þanlý er
07 Haziran 2012
Antalya.


Sosyal Medyada Paylaşın: