Hayýr, olmuyor iþte!
Dinmiyor o sýzý…
Yapabileceðimi sanmýþtým bu kez;
Unutabilirim, onarabilirim yaramý…
Hayýr, O hep orada…
Onca iþin arasýnda
Gülümseyen bir býçak parýltýsý…
Yemeði koydum ocaða…
Býçak orda, yansýmalara boðulmuþ,
Gülüp duruyor halime…
Gülmeyi býrakýr da
Bir býçaða dönerse yine,
Ekmeði dileceðim az sonra.
Her þey de gülüyor onun gibi
“O hala burda!” diyerek…
“Býçakta, masada,
Az sonra keseceðin ekmekte…
Ellerinde hatta…
En çok da onlarda…
Bu titreyen, sana ait olmaktan çýkmýþ
Ýki uzantý…”
O varken ne sahiciydi ellerim!
Böyle titremezdi, bana yabancý;
Sýcacýktý hiç üþümeyecek kadar.
Baþka her þey de sýcacýk birer parçam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.