"Ben bilmem öyle süslü kelimeleri" diyemeyeceðim. Biliyorum çünkü. Seninle de bunun sayesinde tanýþmamýþmýydýk?
Ne kadar hýzlý geçiyor vakit, Zaman... Ölüyor bütün saatler. Döneceðin o günü düþündüðüm zaman.
Ýlk defa haziranda sonbahar havasý yaþýyorum ben. Ýlk defa haziranda seni yaþýyorum ben. Ýlk defa yaþýyorum belki de ben...
Bugün; Gözlerinin maviliðinde boðulmamak için sevgilim, Devasa bir gemi yaptýrdým ilham perilerime. Bizi alabora etmeyeceðine adým gibi eminim. Maviliðinin en derin yerlerinde...
Sana daha neler yazacaðým bilinmez. Belki diþlerimiz dökülene kadar, Belki týrtýllar kelebek olana kadar. Ama; Tükenmezle yazýlanlar asla silinmez.
Semih Uludoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semih_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.