Türkiyem, Anayurdum, Sebebim, Çarem!

Ben, kaðnýlarla yaylýlarla büyüdüm geldim
Çocuk yüreðimi yakan türküler dinleye dinleye.
Mahzun kaðnýlarla, nazlý yaylýlarýnla
Ve tozlu yollarýnla sevdim seni Türkiye!

O tezek topladýðým kýrlar, yaylalar...
Baþýna oturduðum, yemek yediðim atandýr.
Türkiye’m, anayurdum, sebebim, çarem...
Taþýna topraðýna vurgunluðum bundandýr...

Akþam karanlýðýyla baþlardý kurbaðalar
Susar gökyüzü kadar, dinlerdim biteviye.
Gecemi besteleyen cýrcýr böceklerinle.
Kurbaða seslerinle sevdim seni Türkiye!

Bir Peygamber sofrasýydý soframýz:
Biraz tandýr ekmeði, biraz çökelik...
Yoksulluðunla da baðlandým kaldým sana
Mecnunlar gibi üstelik.

Yaðmurlar baþlayýnca, odalarýmýz damlardý
Dizlerini döve döve aðlardý anam.
Þimdi kýrkikindiler boyunca sýrýlsýklam
Küçük kerpiç evlerin çýkmaz aklýmdan!

Türkiye’m! Hasretim! Kýnalý türküm!..
Ýçiçe güzellik, uç uca kahýr
Yüreðimi bin parçaya bölseler
Her parçasý yine seni çaðrýþýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: