Sen Sen Sen
Bir daðbaþý yalnýzlýðý yaþýyorum yeniden.,
Daðbaþý yalnýzlýðý ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter..
Huzur ellerinin güzelliðidir.
Gözlerin karþýmda mutluluk denizi.
Her sabah soframýzda ekmeðimizi
Sen bölsen yeter..
Yüreðim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumaný gibi gözlerime her akþam
Sen dolsan yeter..
Bende çaresizlik sonsuz kördüðüm.
Bende sabýr sende naz..
Gündüzünden vazgeçtim düþümde biraz
Bir yüz görümlüðü sen olsan yeter..
Duymasa da hiç kimse þâir gönlümün,
Sende karar kýldýðýný...
Ve içimin þerha þerha yarýldýðýný,
Sen bilsen yeter..
Bir gün duysan bittiðimi, tükendiðimi..
Çýkýp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eðilsen yeter...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Bülent Bakiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.