Bizim Türkümüz
Bizim türkümüzde gurbet var artýk.
Hasret var, yürek var, toprak var balam
Gönlümüzü sýmsýcak alan topraklar
Tiyan-Þan, Kadýr-Gan Daðlarý’na dek uzar
Kim demiþ vatanýmýz Edirne’den Kars’a kadar.
Kerkük’te kurþunlar ansýzýn bizi vurur
Sürüklenir sokaklarda baþsýz cesetlerimiz
Zulüm bir hançer gibi içimize oturur
Bir maðara devrinden arta kalan insanlar
Kerkük’te kan kusturur...
Uzar gider bir sessizlik içinde
Bir uçtan bir uca Türkistan topraklarý
Beyaz altýn dediðimiz pamuk tarlalarýna
Çöreklenir yedi baþlý kýzýl yýlan
Baþ kaldýrsa esarete yeni bir Osman Batur Han
Bebekler bile vurulur beþiklerinde
Kana boyanýr Türkistan.
Basmýþ kanlý çizmeler topraðýna bir defa
Çiðnenmiþ kara kalpaklar, temiz duvaklar
Susmuþ minarelerinde mübarek ezan
Prangaya vurulmuþ bir mahkûm gibi çaresiz
Boynu büküktürkülerde güzelim Azerbaycan.
Bir kanlý aðýt söylenir þimdi Kýrým’da
Biz duyarýz Kýrým’ýn öldüren feryadýný
Bir büyük destanla birlikte yeniden yazacaðýz
Kýrým topraklarýna Kýrým Türkünün adýný.
Balkanlarda büyük, öksüz kubbeler
Minareler, þadýrvanlar, kervansaraylar
Bizi söyler, anlatýr Mimar Sinan’dan beri
Üsküp’te, Estergon’da, bir atar damar gibi
Davullar, zurnalar ve serhat türküleri...
Yüzyýllardan beridir Altaylardan Tuna’ya
Bizim türkülerimizdir söylenen
Konuþan dil, bizim dilimizdir
Renk renk, nakýþ nakýþ uzayan toprak deðildir
Kilimlerimizdir...
Yine bir dað gibi, bir dev gibi doðrulacaðýz
Yeni bir ruh doðacak topraðýmýzdan
Tanýyacak bizi dünya yeniden heyecanla
Burma býyýðýmýzdan, kalpaðýmýzdan.
Bizim türkümüzde gurbet var artýk.
Hasret var, yürek var, toprak var balam
Gönlümüzü sýmsýcak alan topraklar
Tiyan-Þan, Kadýr-Gan Daðlarý’na dek uzar
Kim demiþ vatanýmýz Edirne’den Kars’a kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Bülent Bakiler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.