Oceano Nox (Denizde Gece)

Ah nice denizci, ah nice kaptan,
Sevinçle uzaða sefere çýkan,
Bu kasvet dolu ufukta kayboldu.
Kurbaný oldu kötü bir kaderin,
Aysýz gecede, dipsiz bir denizin,
Karanlýklarýna gömülü kaldý.


Kasýrga, reisleri, tayfalarý,
Bir kitabýn daðýlan sayfalarý
Gibi savurdu dalgalar üstüne.
Hiç kimse bilmez sonlarý ne oldu,
Bu yaðmadan her dalga bir þey çaldý,
Kimi bir denizci kimi bir tekne.

Yazýk bu bahtsýz, kayýp insanlara
Sürükleniyorlar karanlýklarda,
Kayalara çarpa çarpa baþlarý.
Analar babalar her gün sahilde
Tek düþleri vardý, gözler denizde
Öldüler gerçekleþmeden düþleri.
Oturup paslý çapalar üstüne,
Sizi anar neþeli gençler gece,
Karýþýr karanlýk isimleriniz
Öykülere, þarkýlara, gülüþlere
Sevgiliden çalýnan öpüþlere
Yeþil yosunlar içinde uyurken siz.

“Bir adanýn kralý mý oldunuz?
Daha güzel bir vatan mý buldunuz? ”
Sonra susulur, hatýranýz yiter.
Beden suda yeter, adlar bellekte.
Zamanla daha da kararýr gölge:
Karanlýk sularda karanlýk unutuþ!

Silinir gözlerden þekliniz bile.
Kayýðýnýz kimde sabanýnýz kimde?
Beklemekten býkmýþ ak saçlý dullar,
Ocaðýn ve kalplerinin külünü,
Eþelerken, fýrtýnanýn hükmünü
Sürdürdüðü geceler sizi anar.

Bir gün ölüm o gözleri örtünce,
Anmaz adýnýzý, anmaz hiç kimse.
O küçük yankýlanan mezarlara,
Ne yeþil yapraðý düþer söðüdün,
Ne köprü baþýnda bir dilencinin
Þarkýsý duyulur, basit, tekdüze!

Nerde suyun yuttuðu denizciler?
Deniz! Sen de ne acý öyküler var!
Uðunan analardan korkan dalga!
Bunlarý anlatýr gelgitleriyle,
Bu yüzden akþam yaklaþýrken bize
Haykýrýr, umutsuz, çýðlýk çýðlýða!

(1837)

Fransýzca’dan çeviren: Tozan ALKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: