Ey güneþ! ey yüzü tanrýsallýðýn! Vahþi çiçekleri sel yataðýnýn! Maðaralar! Seslerin duyulduðu Yaban böðürtlenleri ormanlarýn! Otlarýn altýndan duyulan koku!
Örnek yükseklikte kutsal tepeler, Bir tapýnaðýn ak süsü gibiler. Yaþlý kaya, yýllarý yenen meþe, Sizi izlerken duyumsuyorum da Daðýnýk bir ruh giriyor kalbime!
Ey kýzoðlankýz orman, duru kaynak! Karanlýðýn çivitlediði gül berrak! Göðün ýþýðý pýrýl pýrýl su Ne diyorsunuz bu haydut hakkýnda? Ey doðanýn bilinci, saðduyusu! .
(1856)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Victor Hugo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.