ARKAYA BİR KİŞİLİK

Çöpleri didik didik didikliyorum
Kirli çuvalýma dolduruyorum
Orta direk hanelerde yer bulamayanlarý;
Çöplükten hergün yeniden… Yeniden doðmak için.
Paslanmýþ eskileri ben topluyorum
Seyyar tezgahýma dolduruyorum
Çaðdaþ, yeni zamanlarda yer bulamayanlarý;
Geçmiþte hergün yeniden… Yeniden ölmek için.
Ellerim de var kollarým da var benim,
Balýk tuttuðum da olur, tükürdüðüm de…
Bir kýrmýzý kazaðýmsa olmadý hiç, bir kez olsun…
Çünkü dalga geçerler, ona erkek demezler…
Gözlerim de var kirpiklerim de var evet,
Kýrpýþýrsa da onlar sizinkiler gibi,
Baþka þeyler görürler þu kocaman dünyada,
Baþka þeylere kapanýrlar… Baþka þeylere açýlýr…
Fýrsat buldukça, bir de cam siliyorum
Boyalý ceplerime dolduruyorum
Yolda, camdan uzatýlan demir paralarý;
Akþamlarý evime, yürüyüp gitmek için…
Kimi zaman þerbet, ayran satýyorum
Bardaklarýnýza yeniden dolduruyorum
Özlemlerimi, hastalýklý günlerimi, burukluðumu;
Sabahlarý yeniden iþbaþý yapmak için…
Ne çok þey var, doldurul’cak, dünyada…
Ne çok þeyi hep ben… Hep ben dolduruyorum…
Yine de dolmuyor… Boþalmýyor yine de dünya…
Doldurup boþalttýklarýnýza dikkat ediniz…
Sosyal Medyada Paylaşın: