sokaðýmýz çýlgýncasýna hanýmeli kokardý sabahlarý sen pembe elbisenle geçerdin eteklerin kýsa ve savruk utangaç ergenliðimle suç iþlerdim, bakýþlarým göðüslerinde aldýrmaz bakardýn iri gözlerinle, binlerce yaprak titrerdi içimde ben günah iþlemeye hazýr hayaller biriktirirdim bedenimde.
senin çapkýn bakýþlarýn vardý, göz süzer gibi bir anlýk saman sarýsý saçlarýn savrulurdu rüzgarda ve eteklerin kahrolurdum. Aþýktým sana senden habersiz nereye giderdin bilmezdim, öpülesi dudaklarýn karanlýk.
þimdi aradan yýllar geçti bilmiyorum- kiminlesin, nerdesin- ne o çocukluk aþkýndan bir eser kaldý, ne þehvetli bakýþlarýn bilmiyorum belin hala incemi, hala pembe ve kýsamý eteklerin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
BİROL ACAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.