Layya - son
ben var mýydým o var mýydý
bu þehrin kalbini yakan ateþ miydi kar mýydý
ve bir de gözleri vardý layyanýn
her gece kalbimi yardý
gözlerin sýrrý söylenmemiþ sözler kadardý
ben var mýydým o var mýydý
sonra saçlarý yayýldý layyanýn
dönüp dönüp evreni sardý
ben var mýydým o var mýydý
adý ne sunaydý ne de layyaydý
ben var mýydým o var mýydý
her gece bu þehirde bir insan
sevmeyi bilemediðinden
kendini asardý
aþklar aðlardý
aðlamak bir mahþer kadardý
ben var mýydým o var mýydý
þahan olan bu canda
leylak bir güneþ
ve gül ay mýydý
ben var mýydým o var mýydý
adýmýz bir damarda durmadan doðar mýydý
yeþil gözlerim yeþil gözlerim
öyle durmadan maviye maviye
durmadan akar mýydý
böyle mi bitsin bu öykü
bitmeyen inleyen inildeyen bu öykü
bitmiyor aðlýyor uyku aðlýyor sessiz
eriyor eriyor sýrrýmýz mavi deniz
eriyor güller aylar çizgisiz
gönül yapraklarýnda
gönül yapraklarýnda
bilmem bu öykü bu kadar mýydý
ben var mýydým o var mýydý
söylenmez söylenmez geriye kalan
aþkýn dudaklarýnda
aþkýn dudaklarýnda
varamam varamam varýp bulsaydým onu
bu þiir beni hiç bu kadar yakar mýydý
ah ben var mýydým o var mýydý
unutmak sözcükten olmasýn ey sevgili
açýlýr evrenin yüce kitabý zamanýn arkalarý
görünmez bir seste görünür tanrý
gül ay ve bahar ve gece hep bana bakar mýydý
ben var mýydým o var mýydý
ben var mýydým o var mýydý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.