Layya
bir
karanlýklarda
çok az kalmýþsa zaman
aþk için konuþmaya
kaybolup gitmiþse canan
ve vakit yoksa aðlamaya
onun aranan bakýþlarýndan
þiirlere can damarýma kan
gibi bir alev dolanmýyorsa
ben bu karanlýklarda
susmaya dayanamam
ýrmak olmuþ bakýþlar akýyor akýyor
böyle duramam
aþk yarýlmak üzere bir gökyüzüdür þimdi
ki varolmak adýna
kanýyor kanýyor
artýk susamam
ilk sezgi ilk rüya ilk kelimeler
ben tutkunu oldum hýçkýrýklarýn
konuþan ve susan o inlemeler
akar denizine tüm çýðlýklarýn
gül ay ilk sevgiler ve bilmemeler
fakülte önünde bir rüzgar esse
ne faytonlar geçer ne çocukluðum
çýrpýnan halimi bilmiyor kimse
yanaðýmda deniz ayaðýmda kum
boðuldum boðuldum artýk gülümse
gülümse gülümse gülden yumuþak
bir deniz gözlerin uçsuz bucaksýz
olsa da ufukta kanlý bir þafak
gel anla bu aþký mavi gözlü kýz
gülümse gülümse ateþten sýcak
ürperir tüm dünya aðlar çocuklar
aþk yanar dayanmaz yakar baharý
sendedir mevsimler rüzgâr sonbahar
altýn saçlarýnda renklerin sýrrý
ürperir göz kýrpar beyaz bulutlar
lambalar sönüyor yaðmur yaðacak
artýk bir kelebek intihar eder
söyleyin layyaya neler olacak
yüzümü yalayan mesut kediler
lambalar söndükçe artýyor saðnak
atma çiçekleri küller üstüne
daðlarda bir nevruz olup aðlama
çocuklar oynuyor bak döne döne
inceden bir sýzý düþmüþ yarama
atma çiçekleri seller üstüne
yaðmur çaðýrýyor o toprak damlar
yaðmur çaðýrýyor o müthiþ mavi
gölgeyle savaþan çirkin adamlar
öpüyor durmadan bir küçük devi
yaðmur çaðýrýyor buðulu camlar
ben bu þehre artýk veda edemem
açmýþsa gül olup göðsünde ölüm
bu aþký bu halle sana diyemem
yürüyen dehþeti ben öldürürüm
sen aþkýn annesi sen çýlgýn matem
bir dünya uzuyor boþ odalarda
sönmüþse yýldýzlar ne arýyorum
çýðlýklar canverir gece ardarda
sana ben sislerden yalvarýyorum
ben yeryüzünde ben sevdalarda
kül edip býrakma yanan baþýmý
bir hal gelir sonra ben yaþayamam
gel bir ses boðmadan þu genç yaþýmý
tükenir sözcükler süreler tamam
bir resim eylersin aðlayýþýmý
sönüyor gözlerim boþ odalarda
yalnýzým boþluðu yumrukluyorum
aþk ve ten bir yalan aþka dalar da
sonra ölür diye çok korkuyorum
gezginler koþuyor tüm adalarda
sessizdir yeryüzü ve koþar cinler
dünyanýn cebinde bir delikanlý
ses verir geceye ve þehri dinler
uyur gencecik kýz gözleri kanlý
etsek de biz aþka nice yeminler
ey görkemli kusmuk üniversitem
kara kitaplara damlýyor kanlar
sevda perde perde bir yüce matem
biz bir evren gizi bizi kim anlar
layyada çýðlýklar ve bende sitem
ýslakmýþ gözleri sevmiþim diye
nazlanýr kahkaha atarmýþ sonra
bir bulut etseydim ona hediye
göklere karýþýr yatarmýþ sonra
tutarmýþ saçýný ibriþim diye
tutarmýþ ýrmaðý ve gözyaþýmý
onun düþlerinde olup bitenler
getirse yaðmurdan arkadaþýmý
karýþýr yaðmura karanlýk tenler
yeryüzü dizinden atar baþýmý
tenimde ceylanlar bir yarýþ gece
gözleri gözleri layyanýn deniz
geçiyor ruhumdan eþsiz bilmece
aðlamak ki uçsuz bucaksýz bir iz
giriyor trenler son dönemece
dünya tren tren akar yollardan
bir adam savrulup gurbet oluyor
anneler bakýyor tüm balkonlardan
ve annem eriyip hasret oluyor
layya dönüp dönüp bakar yollardan
gözler ýslak gözler ceylan ak gözler
turnalar yaðmura kapanýr þimdi
akýyor akýyor bir ýrmak gözler
çarpar da ruhuma utanýr þimdi
ölünce topraða akacak gözler
zakkum çiçekleri kurþuna dönmüþ
titriyor arzuyla kýzýn elleri
kalbimde içiçe çöller bölünmüþ
bir rüzgâr tutuyor bütün selleri
rüyalar karanlýk lambalar sönmüs
evinin içinde ruhum dolaþýr
yaðmur hafif hafif vurur camlara
her güzel kalbinde bir hançer taþýr
ve bir aþk yerleþir loþ akþamlara
ruhunun içinde ruhum dolaþýr
artýk ölüm benim içime konmuþ
umut etmem artýk öleceðimi
kar yaðar dizlerim yataðým donmuþ
bilmezdim ürperip güleceðimi
neylersin yüreðim güle dokunmuþ
can gülüm hülyalar ve seni sevmek
ve söyliyememek aðlatýr beni
konuþma dillerin alevlenecek
kar dolu bir göðe al yatýr beni
kar altýnda aþklar karýnca böcek
ýþýktan da aydýn kaçak bakýþýn
önüne kendimi koysam duramam
beni bir renk yakar kumral sarýþýn
güneþin sýrrýný böyle bulamam
ýþýktan kapýsý sonsuz bir kýþýn
ve suskun aþklarýn gözbebekleri
içiçe gölgeler tanrý ve kadýn
öpüyor bir kara sevdalý yeri
ben yalan bir varlýk sen bir rüyaydýn
uçurdun ruhunda kelebekleri
merhamet pýnarý daðda bir peri
bir masal içinde unutulmuþtur
ben seni sevdiðim o günden beri
kalbim mahkum gibi ve tutulmuþtur
kalbine ki kalbin sevgi mahþeri
gönüle iþkence bir azap taþý
bir mendil býrakýp ve gidiyorsun
sigara ve küller aþk haritasý
býrak boþ hedefe katiller vursun
karanlýk karanlýk bir aþk hatasý
þehir bunalýyor intihar kadar
gözlerin yok gibi dönmüþ kurbana
kim kime ve nasýl canýný adar
dilin mi tutuldu kalk anlat bana
ruhunda ruhumu uçuran rüzgar
anlasana gece kara dert kara
bembeyaz bir kader ve sessiz günah
kalbimi açtým ben sert rüzgarlara
yenik isyanlara parça parça ah
anlasana gece yara aþk yara
koþup peþinden ben nefes nefese
yýllar yýlý seni arayacaðým
kavuþsam sonunda büyük hevese
sevinçten diz çöküp aðlayacaðým
el edip sýrrýmý soran herkese
düþ gördüm sen yoktun çok uzaklarda
yusuf ile kenan görünüyordu
bir çocuðun gözü ak bayraklarda
durmadan züleyha ölmez diyordu
sen kendi göðünde ben sokaklarda
boynu bükük bükük açýyor þafak
günler zor geçiyor viranelerde
ben daha ölmeden þu evrene bak
yakma ellerini al perdelerde
herkes piþman herkes deli olacak
þafaklara vurur körpe çaðrýlar
çoðalýr sancýsý dudaklarýmýn
bir sýrrý yakar bu yolunan saçlar
inler arasýnda parmaklarýmýn
þafaklara vurur sessiz aðrýlar
gecelerde mini kediler uyur
sessiz sessiz aðlar küçük bebekler
layya bu þiiri dünyaya duyur
yine de sýrrýmý bilmeyecekler
bir sofra kur göðe aþkýný doyur
o güzel kalbini nasýl vururum
sürgünden sürgüne atsa da beni
layya seni anar anar dururum
gemiler arzuyla açar yelkeni
korkular çaðýrýr hain gururum
bir gemi yelkeni kanlara açar
ben sürgün anlarý anýp aðlarým
kurtlar gezer daðda kuzular kaçar
kalbimi elime alýp daðlarým
ne gökler alçalýr ne kuþlar uçar
içimde bir hiç var inanmadýðým
savaþtan savaþa gelirmiþ veba
bir neþe içinde ben bir çýðlýðým
dost kardeþ sevgili anne ve baba
ne kaldý dünyada tanýmadýðým
bir mavi ýþýðýn elleri deðmiþ
dýþýmda içimde hep çizgi çizgi
ve layyam baþýný önüne eðmiþ
tutturmuþ kendince bir garip ezgi
rüyasý göklerden düþen bir çýðmýþ
mahzun boþ ellerim ah gülüm layya
gözlerim gerçek mi yeþil gözlerim
bir daha dönmedi bülbülüm layya
ondandýr yanýyor karda dizlerim
yanýyor her yerim ah gülüm layya
þaþkýn þaþkýn düþen kara bakma sen
uzanýr göklerin kaderi bize
dönüþsüz yollarda gidip bekleþen
verirler söylenmez haberi bize
ruhunu býrakýp böyle çýkma sen
gölgesi dünyanýn nerelerdedir
geceden geceye dönermiþ geri
aþktan mý hülyama serilen sedir
döner durur aþkla göðün dipleri
ve uzaklar döne döne delirtir
ey dudaklarýmda zamanýn pasý
çýldýrma belasý gibi aramak
kana boyanan bir gelin yazmasý
aðýtlar içinde ölüme durmak
ölümler ölümler hiçliðin yasý
cennet ve cehennem ve gülüm suna
incecik ruhumun þarkýsý aðýr
yer ve gök yer ve gök dönmüþ efsuna
bin kapý ardýndan bir melek çaðýr
ve çaðýr cinleri aþk uykusuna
çaðýr gelsin hayat sonra intikam
sevdalar düþümün salýncaðýnda
aþklar yarým yarým garip bir akþam
kederden bir nehir varlýk daðýnda
gelsin gözyaþlarým gelsin ihtiþam
dýþarda insanlar vahþi ve yamyam
ve aþklar deðiþmiþ aþklar kudurmuþ
içerde bu garip bu yalnýz babam
bir geyik postunda kýyama durmuþ
belki sevmem daha belki uyanmam
onlar ki dünyanýn gariplikleri
bu yoksul dünyada ben onlardaným
onlar ki sevdanýn son iplikleri
bir rüya uðrunda yananlardaným
yanmak ki dünyanýn delilikleri
ufukta bir þehir ve gülüm layya
elleri elleri asýlý göðe
sýrtýmda bir hançer bir ölüm layya
gel çýkar dönmeden kanlý çiçeðe
bak kendini boðan bir gölum layya
istanbul ve bursa arasý yollar
gözlerin yollarý aþýyor gibi
ve ölüm aþkýna açýlan kollar
kollarýn içinde yaþýyor gibi
kalbimle kalbinin yarasý yollar
ezmeden ezmeden kaldýrýmlarý
bu þehrin kalbini diri isterim
bir kurþun çaðýrýr tüm rüyalarý
ben o an en güzel yeri isterim
denizi masmavi kuþlarý sarý
nisan yaðmurlarý ne zaman gelir
kurak aþkýmýza bir pýnar gibi
bizi anneler ve çocuklar bilir
ne zaman görünür denizin dibi
denizi ne zaman býrakýr nehir
gözlerini layya yukarý çevir
birþey sallanýyor uçsuz bucaksýz
umutlar devrilir aþklar devrilir
yaz biter mevsim kýþ aðaç yapraksýz
beyaz pencereden karanlýk gelir
delilik ve cinnet içinde suna
topraða bir tohum býrakýyorum
aðýtlar düþüyor dudaklarýna
ben uzanýp göðe gül takýyorum
yakacak günüm yok artýk yarýna
ölümün alnýndan öpmek için mi
bu telaþ bu koþu boþ anonslara
ve hülya kurmayý bilmek için mi
sinema bileti son seanslara
hayatý hayata bölmek için mi
gökler ki yerlerde arar yýldýzý
gündüzden de ýþýk gece tüm yollar
ey þehrin kaybolmuþ efsane kýzý
gökler seni anar sabaha kadar
gökler ki ruhunda sarar yýldýzý
dondurma yiyen kýz hani dondurman
dindirir mi artýk ýzdýrabýný
boþuna düþleri hep hayra yorman
rüzgârlar dolanýr arar rabbini
bir eþarp bir yýldýz ateþ ve orman
küskün bir hatýra bir alkýþ layya
ben ki þehir þehir arar dururum
topraða karýþan yakarýþ layya
seni þiir þiir arar bulurum
titriyor istanbul bu son kýþ layya
karanlýk yalnýzlýk içre karanlýk
bakýþýn geceme damlarken benim
sonra kalabalýk sonra ýssýzlýk
ruhunda ruhumu ararken benim
kara kara akan deli yalnýzlýk
bir gelin rüyasý ateþten duvak
içinde aklýma sen geliyorsun
az sonra geceden resmin çýkacak
yaptýðým resimde hýçkýrýyorsun
sende bir deniz var beni boðacak
aþk nedir aþk nedir diye sorana
bir mahþer içinde yalnýzlýk dedim
sevda ateþ gibi girince kana
uðuldayan þehre ýssýzlýk dedim
yýkadým andýmý geldim kapýna
gökyüzü uzakta deðilse seni
fýrat köprüsüne götüreceðim
bulmak için gelen kara treni
her gece bir türkü bekleyeceðim
tanrýdan esinti yaðmurdan ninni
bir gelin rüyasý bir yalýn duvak
içinde aklýma sen geliyorsun
sende bir deniz var beni boðacak
bir gülüþün kalmýþ bir düþ olmuþsun
herþey çýðlýk çýðlýk herþey yalnayak
kapýlar kapanmýþ hýçkýrýyorsun
ve maviyi geri istiyor kuþlar
aydýnlýk aydýnlýk ama sen yoksun
bir resim yanýyor sonra susuþlar
söyleyin öyleyse beni kim vursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.