Kün Fe Yekün
acizliðimin mührü gibi boþalýyor þakaklarýmdan bir kan grubu,
alnýmda dayalý bir tabanca,
týpký bir erkek gibi sert, hazýr bekliyor.
ve pencere aralýðýndan bir kýz çocuðu; "dur" diyor,
o gece beynime bir silah sýkmak yerine, canýmý sýkýp uyuyorum...
herkes inanýr, herkes güvenir, herkes sever
çünkü yanýlmak için, piþmanlýk için, küfretmek için,
önce bir iyi niyetin suistimali gerekir...
herkes ayný olabilir, herkes farklý olabilir, hiçbiri umrumda deðil,
ben herkesim...
herkesin acýsý, herkesin piþmanlýðý, herkesin uðradýðý ihanet...
bu içsellikle gözümü açtýðým gibi dünyaya,
bir kýz çocuðunu sever, bir kadýna inanýr, bir dosta güvenir
ve hepsinden bir tekme yerim göðüs kafesime...
toplasan bunlar da acý eder.
bunlar da bir mermiyi þarjöre götürür.
ve silahý alnýmýn çatýna dayar.
ölüm býyýk altýndan gülümsüyor yine
ve kapýnýn eþiðinde bir kýz çocuðu, aðlayarak "dayan" diyor.
ayaða kalkmam için uzanan falanca saç senin renginde,
dayan diye aðlayan gözler sana ait,
tenime uzanan titrek eller, seninkiler,
seviyorum diyen þehvetli dudaklar senin!
ve yataðýmýn baþýnda bir kadýn, "uyan" diyor...
ve ben tüm ihanetlerini bir þarkýda toplayarak, sana ithaf ediyorum...
kalbim avuçlarým içinde, beynimle beraber sokaða fýrlatýlmayý bekliyor.
bu da çözüm.
bu da sensizliðin baþlangýcý.
bu da benim sonum.
bu yüzyýlda aþk kelimesi hiç gerçekçi deðilken,
masallara hep inandým.
kýrýldým, eksildim, bölündüm, düþtüm, kalkamadým.
þimdi,
"ölüm olasýlýðýmý düþünerek, kalbimi delil olarak býrakýyorum size.
ama önce lütfen, parçalarý birleþtirin..."
Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.