Boyarlar Mı Maviye
Mahallede kalan, son boþ alan
Söðüdün hakimiyetinde.
Biz onun gölgesinde.
Ýki kafadar,
Bir çomar
Bir saçaklý söðüt.
Dünya, bize bu kadar.
Ara sýra kenardan geçen kediyle,
Çomarýn dalaþmasý
Annemin pencereden
Ýsmimle nakarat yapmasý
Ýþte o zaman
‘Dinle þeytaný’ diyorum kendime
Pencereleri ör tuðla ile
Köpeði baðla bir köþeye.
Anlaþalým
Beni kendi halime býrakýn
Söz
Hep melek kimliðimde yaþarým.
Bilseydim sonrasýný
Savruk kullanmazdým
Þeytan olma hakkýmý
Geceyle gündüz arasý
Bir ses bir kýyamet
Suçlarýný gizlesin alacakaranlýk
Bu yüzden telaþlarý
Bu yüzden bütün hýzlarý
Saldýrýyor dört bir yandan müfreze
Acýmasýz elleriyle
Dallarý savruluyor her bir yana.
Gövdesi,
Ne kadar ayakta durmak istese de
Sendeliyor her darbede
Tuðla örmediðim pencereden
Ben baðýrýyorum þimdi
Siz nesiniz?
Hangi canlý türüne girersiniz?
Dallarýna konacak kuþlarý,
Yaþayacak uzun yýllarý,
Gölgesinde nefeslenecekler vardý.
Salkýmým !
Hep yere bakardý ya dallarýn,
Þimdi iþte bütünüyle topraktasýn.
Sen öyle uzanmýþ yatarken yere,
Senli yaþanmýþlýklarý
Geçiriyorum gözlerimden perde perde.
Teþekkürler bütün güzelliklerine
Mümkün olsa ayaða kalkman yeniden
Birazda ben onlarý çizerim düþünmeden
Neyse katlanýrým verilecek hükme
Deðer üç beþ zaman
Gökyüzü mahrumiyetine
-Hücremi boyarlar mý maviye-
-Pencere demirlerini yeþile-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.