Düþlerim bile siyah beyazdý Bilmezdim gökkuþaðý kaç renkti Sevdanýn karasýndan Dil yarasýndan Bu dünyanýn makberinden Bilmezdim gökyüzü Siyah mý beyaz mý
Doðudan yükselen Sýra daðlarý aþamadan Bana doðmadan batan güneþler Hür ýrmaklar gibi Kývrýla kývrýla akamadan Günaydýn demeden Kararan günler
Bir beste ki Mutluluk makamýndan tek cûzi bulunmayan Her gün bir keder notasý Alnýma mýhlanan
Çabuk geçen yazlar Güz baharýný yaþamadan gelen Uzun mu uzun kýþlar Bahar gelse de Çiçek açmayan dallar
Bir masal Anlatan da oynayan da Ýblisten ibaret Dinlerken bile genzi yakan Aksýn kan Çýksýn can Mutsuzsa mutsuz Yeter ki bitsin bu masal
Böyle ziyan oldu iþte Seninle ömür Yine de bu ömrün suçlusu Sen deðilsin benim Kýþ gelmeden Gün yüzünü dönmeden Solmadan gülen yüzüm Varken bütün nedenlerim Bir kabir kazmalýydým sana En derinde Sesine ses gelmeyecek bir yerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylül Yağmur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.