Seher vakti uyanmak vardýr; Sezmek sessizliðin sesini, Guguk kuþlarýný hissetmek Yüreðinin pençesinde… Günün ilklerini yaþamak vardýr; Sönerken bir bir yýldýzlar. Tutarcasýna akan zamaný, Derin bir nefes alýp daðlara karþý, Serin rüzgara kapýlmak vardýr, Hayallerle, ümitlerle. Ýþte o vakit; Bir nida yükselir karanlýða, Bir türkü çýðýrýrsýn yýldýzlara. “Zannettim Zühre yýldýzý, Þavký beni yaktý geçti.” Hangi kalp dayansýn, Hangi taþ eriyip akmasýn. Ucuz deðil hayaller Eder eder ümitler. Gönül ister zaman getirir, Kölen olur seneler. Coþ, þahlan, baðýr Ya da dinle, sus, Hisset, duy ve pus. Yaprak söyler, aðaç dinler, Yýldýz söyler, güneþ dinler. Vakit öyleyi de bulacak! Ya o an; Kim söyleyip kim duyacak?
Elvan USUL
Aðustos 2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
elvin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.