AŞKIN 8. HÂRİKASI

Bir yýldýz kaydý gözlerinden bu akþam;
Yakamoz düþtü gönlüme iþte yaþam!
Bir uzak yýldýza göç edip seninle
Düðün etsek kýrk gün kýrk gece ihtiþam!


Bir rüzgâr esti saçlarýndan Alîze,
Tomurcuk sevi yeþillendi filize.
Kavuþmak varsa sonunda Züleyhâ’ya
Yusuf’la kýrk yýl gömün beni dehlize!


Güneþ kýzýllanýr yanaðýnda mahçup,
Pervâne misâli yandým sana uçup.
Mecnûn ya Romeo ne farkeder ismi?
Âþýðýn yazgýsý hep; ünvâný meczup!


Damlalar çiledi kirpiðinden siyah,
Kâh Âb-ý Hayat içtim ben arýndým kâh.
Gönül kemanýna tel olduðun vakit,
Bizi birleþtiren tek makamdý Segâh.


Ayýn þavký yansýr alnýndan bu gece,
Göz kamaþtýrýr, tâcý nurdan son ece!
Duru ve sâde hem parlak güzelliðin
Nasýl çözülür bilmem bu zor bilmece.


Arý bal alýr dudaðýn gülbeþeker,
Sözlerin aþk imbiðinden þerbet döker!
Þeker mi, bal, þerbet mi anlayamadým;
Hepsinin tadýna baksam teker teker!

Bir zambak yetiþti; dimdik, uzun, beyaz.
Adýný koydular; asâlet, vakar naz!
Bir sana bir zambaða baktýlar sonra;
Seni zambak güzeli seçtiler bu yaz!


Elinde kuzu kýnaladým bu bahar,
Teni süt beyaz, gözleri sürmeli yar.
Sekizinci harikasý mýsýn aþkýn?
Þiir bitse de söylenecek çok söz var!


Sosyal Medyada Paylaşın: