ve
ÖĞRETMEN OLMAYAN BİLEMEZ
Öðretmen olmayan bilemez,
Öðretmenlik baþkadýr, bambaþka:
Yolda giderken bir öðrencin dedi mi merhaba,
Unutursun o günkü dertlerini...
Dünyanýn en büyük adamý sanýrsýn kendini!
Öðretmen olmayan bilemez,
Ýlim irfan ýþýðýyla aydýnlatýrken öðrencileri,
Karanlýk sokakta fener olur
Ufacýk bir parýltý gözlerindeki...
Bir aynadýr öðrenci öðretmene;
Baktýkça kendisini görür,
Kendi yansýmalarýný görür öðrencide.
Biraz daðýlmýþsa kýlýk kýyafeti
Çeki düzen verir üstüne,
Toparlar daðýnýk düþüncelerini...
Öðretmen olmayan bilemez,
Okul þifa kaynaðýdýr bir öðretmene
Göremezse öðrencilerini uzun süre,
Hasta olur yüzü gülemez!
Öðretmen olmayan bilemez,
Tabiatta en güzel manzara;
Bir öðretmendir öðrencileri arasýnda.
Kýrmýzý bir gül görürseniz,
Beyaz kelebekler omuzlarýnda,
Dünyanýn en mesut kiþisidir O, bilesiniz!
Öðretmen olmayan bilemez,
Emek verdiðiniz yýllar arttýkça
Biraz daha baðlanýrsýnýz
Gönül baðlarýyla onlara.
-Bir kez daha gelseydiniz dünyaya?
"Öðretmen olurdum." cevabýný verirsiniz mutlaka!
Zaten öðretmen olunmaz, doðulur aslýnda.
Öðretmen olmayan bilemez,
Yüreðinde kasýmpatýlar açar,
Açar pembe beyaz her 24 Kasým’da
Öðretmen has bahçevan; yetiþtirir itinayla...
Çiçeklerin kokusunu duymuyor musunuz?
Türkiyem’in en güzel çiçekleri!
Ama herkes çiçek yetiþtiremez:
Öðretmen olmayan bilemez!
Aysegül Nair
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.