Utancımı Anlatamıyorum

ölüm hiç özenilecek þey deðil
sevgilim, ölümün güzeli yok
bir çirkin oluyor insan görme
sevmeyi, düþünmeyi unutuyor
ölecek misin; ya bir meydan da öl
ya da dað baþýnda kavgan için
böyle yatakta miskince ölme

önce ellerden baþlýyor ölmek
hiç yarým kalmýþ bardak gördün mü
kitap gördün mü az önce okunmuþ
görmedin deðil mi, ben çok gördüm
bu yüzden ölemiyorum kolay kolay
hem ölmek de nereden aklýma geliyor
insanlar uzayda dolaþýrken
bütün ilaçlarý içiyorum yarým kalmasýn diye
bütün kitaplarý okuyup bitiriyorum
boyuna kuruyorum saatimi
getirdiðin portakallarý yiyorum
sana beðendirmek zorundayým kendimi
bilmiyorsun, direnmek zorundayým
utanýrým karþýnda ölmekten
yaþýyorum böylesi daha iyi
Sosyal Medyada Paylaşın: