dünya kendi ekseninde dönerken
yýldýzlarýn görkemine kanan bulutlar
kendi yaðmurunda süzülüyordu
ay ýn denize yansýmasý
gözlerimin buðusunda raks ediyordu
damla damla eriyen bedenim
gramafonun eþsiz melodisinde katýlaþmýþtý
biçare gönlümün sessizliðinde
ipeðin üstünden kayar gibi
acý bir siren sesiyle irkildim
sevgilim kanma
avuçlarýmýn terlediðine,dudaklarýmýn titrediðine
yüzümün ýslaklýðýna ise hiç aldanma
git !
biten sevdanýn külü ile
martýlarýn çýðlýklarý da kesildi.
ihanetin kilitlediði kapýnýn son eþiðinde..
mahþerin yalnýzlýðýma yüklediði,
bir ok gibi sýrtýma saplandýðýn kanlý hançerini
yaþadým gölgelerin arkasýnda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.