Ey rüyama dalarak bana kâbus gördüren Yazma, aklýndan geçen her þeyi yýðýp bir bir Bir katrecik gülücük ile ömür sürdüren Nice canlar içimde yaþýyor; görüp yazma Elde sürme kalemi, diline sürüp yazma Etme anlamadýðýn, her þeyi zanla tabir Unutmuþa benzeyen niteliksiz çokluðu Ey bu âlem içinde varlýðý ve yokluðu Andan çok daha kýsa âdemoðlu âdem sen Nedir böyle baþýný döndüren, ruhta esen Sakýn ola aklýndan beni geçirip yazma Taþýdýðýn testiden damla içirip yazma Yazma, iþler bitmedi; erken göçürüp yazma
Bir sabah olur duymam dalda öten kuþlarý Bir gece gökyüzünde parlarken þen yýldýzlar Þafaðýn atýþýný göremem, içim sýzlar Bir gece koþturarak aþsam da yokuþlarý Gidiþi böyle ani, bu kadar zorlu yazma
Yâr yükselip bakarken nuruyla asumanda Yazma, üç beþ gün için isimsiz öyküleri Bozmaya kalkýþarak gizlendiðin dumanda Gözler beni kollarken kendini yakýp yazma Ve bildiðin her þeyle sulara akýp yazma Bir gün mutlak okursun resimsiz öyküleri Nice gelen ve giden insanýn olduðunu Anlarsýn birçoðunun boþlukta kaldýðýný Söyler misin darlýkta sana güvence veren Kimdir, Rabbinden baþka; baðrýna basan yaren Derim ki, zanna uyup edebi yýkýp yazma Sokaklara düþenle, yollara çýkýp yazma Yazma, görmediðini; yalana bakýp yazma
Bir el tam sol göðsümde þu kalbimi sökerken Bir darbeyle nefesim kesilirken þaþýrýp Güneþin batýþýný görmeden içsem þurup Bir candan dosta veda edersem çok çok erken Gidiþi böyle ani, mekâný harlý yazma
Yâr gelip baþucumda, gözleriyle ýþýsýn Yazma, duyduðun sesi, aldýðým zor nefesi Kuþlar gagalarýyla ab-ý hayat taþýsýn O halde gördün diye suyu içerken yazma Yâr bana el sallardý gökte uçarken yazma Yazma, kapatýldýðým kirpikleri, kafesi Yazma, gezerken yalnýz, “biçaredir” diyerek Hasret çektiði “ülke, yer neredir”, diyerek Ey bizleri dinlemez, anlamaz yazýcý, ey! Düþtüðüm her tuzaðý önceden kazýcý, ey! Yeryüzünde bir ateþ beni yakarken yazma Görsen de gýrtlaðýmý o yâr sýkarken yazma Yazma, ruhum çýkarken; yere akarken yazma
Gönlümde ukde kalýr, gözlerimse boþlukta Marifetli bir ulak uçururken apansýz Yüreðin atýþýný duymaz giderken cansýz Bir ana, bir canana aðýt yakar kuþlukta Gidiþi böyle ani, daðlarý karlý yazma
Yazma, içimdekini; yeter ey kâtip, yazma Ne olur, görmediðin ahvali tek tip yazma
Güneri Yýldýz (Elazýð, 23.05.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.