-Damarda kan ve kanda sarhoþ eden debi var Ayýn þavký vururken Dað gölgesi altýnda taþlar muðlâk kalmýþ yarda Yel vursa düþecek Vadiden akan suya eðilmiþ dallar Ýnce ve titrek Yapraklar arasýnda dolaþýyor Bedenler çýplak, üþüyordu ceylanlar …..Sanma durup dururken Gör ya da görme, düþün; her þeyin bir sebebi var-
-Öte yanda, iki dað aþýmý menzilde duran Yalýn/ayaklar Gelgit’le kabaran deniz kýyýsýnda Dolaþýr oynaþýrken Suya koþardý taþlar Âþýklar kaynaþýrken Sessiz, sakin bir ortamda Alabildiðine yalnýzlýðý hissettiriyordu …..Varýlan tüm koyaklar Ruhlar sert rüzgârlara maruz kalmýþ; esip, kuduran-
-Ýnsan yürür kâh düzde, kâh kesekte Gece bastýrýrken karanlýk Yerden hayli yüksekte Hedefe kilitlenen yaban kazlarý Çýkýp ateþ menzili dýþýna özgürce Bazen açgözlü bir avcýdan kaçýyor Gündüze küs bazen de Guruplar halinde gökyüzünde uçuyor …..Hedefe güdülenmiþ hepsi Yemeden yerden gelecek kör bir kurþunla sekte-
-Güneþ batsýn akþam baþlarken ay doðsun geceye Varsýn gecesefasý açýlsýn Hüküm sürerken yitik aþklar mevsimi Þarkýlar, türküler gibi koksun Aþk deminde Âþýklar Þayet bulurlarsa bir imkân Doyana dek coþsunlar …..Mutluluk âleminde Ve ölümsüz aþk þarkýlarý düþürsünler heceye-
-Ve ceylanlar gördüm ürkek, gözleri ela Siluetleri suya yansýrken ay þavkýnda, edalý Esen dað yelleri arasýnda korkuyla Atarak kendimi korunaklý bir yere …..Ruhumu ceylanlarýn sinesine kopçaladým Nefesimi tutarak, zor bela-
Güneri Yýldýz (Elazýð, 13.04.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güneri Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.