Dön gel artýk yar!
Arþa ulaþtý feryadým
Sukütun cevherinde
Kan revan dudaklarým
Dön gel artýk yar!
Býrak göðsünde uyusun nidalarým…
Avaz avaz çýðlýklar asýyorum
Sesimin yangýnlarýnda
Yitip giden yýldýzlara
Gölgeler sarýyor bedenimi
Canhýraþ koþuyorum Meriç’ ime
Avuç avuç yýkarken yüzümü
Gözyaþým kapalý geçiyorum Selimiye’yi
B e d e s t e d e bekliyor b a b a m
Arastada dua vakti
Omuzlarýna kadar ateþ
Boncuk boncuk terler alnýndan akan
Þerefelerde alýcý kuþlar
Dönüp duruyor ezan sesinde
Aðzýma yuva yapmýþ z a m a n
Dön gel artýk yar!
Meriç sana adamýþ kurbanlar...
Býrak dökülsün dudaklarýmýn kiri
Arýnsýn hasretin günahý
Sen alnýmdan öperken
Kýyýlsýn þiirlerin nikahý
Baban okuyor selamý
Ruhumu veriyor topraða
Annem! deniz açmýþ eteklerime
Çeyizini ekiyor
Uyandýr ya Rab
Rüyama hâya kat
Dön gel artýk yar!
Doðmasýn kara þafaklar
Yaþam zindanlarýnda
Kýrýlsýn zehir yüklü prangalar
Dön gel artýk yar!
Ölüme çeyrek var…