Sadece parmaklarım vardı; yazdım.

Keder kazasýdýr sýrma sancýlarým
Parçalý bulutlu ýþýklar ve topal gün
Güneþimde ortopedik kýrýklýklar

Yazmalarým deri’nde,
Deri kýrýþýyor parþömeninde
Yarasalar gagalýyor
Dudaðýmýn aydýnlýðýný
Dilimin ucunda papirüs yorgunluðu

Sýkýyönetim sükûnetim
Keçileri kaçýrýyor koyunluðunda
Diþin, dilimde ok izi

Ayaklarýmýn altýna basmayý
Sen nereden öðrendin?

Soru, Dali’nin zoru?
Cevap, karma þekiller
Irz ýrza girmiþ renkler, hevesler

Tan”r”ýdýr
Resmin týrnak içi ‘Ra’sý
Rakseden hiyeroglif

En çok da baltanýn sapý
Ýhânet etmiþtir aðaca

Yedi yaprak
Dal düþük yaptý;
Karanfil düþük, tohum düþük
Böcek düþük…

Oysa, toprakarme
Bir âþk ekmek istemiþtim
Betonunun oyuntu varoþlarýna

Ayarý bozuk bir kalbin pusulasý
Mil çekilmiþ sularda kayýplýk
Sular da kayýp

Yorgun ellerimi bestelediler
Alnýmýn terinden mürekkep çoðalttýlar
Trajedim konu
Ve hep arkasý yarýn
Karadizi; “Rüzgar gibi geçti”

Sapýkalý kalemlerin deðiyor
Sabýkalý yapraklarýma
Dökülüyoruz suçun baharýnda

Hayvan taifesi!
Ýnsanlýk kabilesine öðret
Ýçgüdüleri…

Bir çöl gecesinde nem arýyor
Sabaha çýkmak için
Gecesini de gündüz gibi mi
Bildin çölün?
Eksi dokuzbinyokuzyüzdoksandokuz

Ortada bir diþi kýrýk,
Ortasýnda kaldýk bir vidanýn
Salaþ bir boþluk bizimkisi
Birbirimize düþelim mi?

Biliyor musun,
Pili bitti bebeklerin,
Kurma artýk!
Yürüyemeyecek yaþlý ayaklar
Akdenizi sýrtýnda taþýyan kaplumbaðalar

Umman kýyýsý
Kum’anda;
An ve kum
Kum ve an;
Ayna kýrýðý saati
Dökülüyoruz, düþüyoruz
Ýç içe,
Hiç hiçe
Zaman gayri meþru;
Piç piçe
Umut;
Niç niçe
Ölü.

Rüzgara durmayý,
Buluta doðup batmayý öðrettim
Soluðumu soluðuna öðretemedim.

Beyaz diþlerini söktüm piyanonun
Kara düzen þarkýlar bahtýna

Ölüm karasý
Kefen beyazý
Neyi anlatmaya çalýþýyoruz?

Sinirlerimin midesi bulanýk
His kusuyorum bu aralar
Baþý dönüyor inorganik gebeliðimin
29 yýl oldu,
Daha doðuramadým kendimi

Kuþbakýþý kýrýlýyor kanadým
Bir boþluðun havasýzlýðýnda kalakaldým

Sevgilim gel
Mýþýl mýþýl ölelim…
Tabutun tahtasýný kemirsin
Cesedimizin diþleri

Bonibon þiþelerde
Teðet geçiyor bir ölüyü Azrail
Belki de zaten ölmüþ hesabý

Sevgilim,
Ölmüyorsam,
Sende öldüðümdendir.

Sevgilim,
Naklet iliðini umuruma
Benim de bir amacým olsun
Yarým da olsa bir yaþamaya

Ben bir kuraklýk kelebeðiyim
Kanatlarým çöl rengi

Çençen solduyularým;
Yaþamak ve yaþlanmak için
Kaç sebebim var?

Hesabým, hasadýmý vuruyor
Takvim çarpýyor buðdaylarýmý
Ekmek çarpsýn
Tarlasýna kendini ekmemiþ adamý!

Sen sevgilim,
Gülü su ile ez, dudaðýna sür
Þerbetim…

Davutoðlu!
Sesinsiz;
Balýný sokuyor arýlar
Çilek çiçeði çiðneniyor
Yýldýrým çarpýyor bulutlara
Ay!
Kurtlar diþliyor nefesimi

Seni görünce kapanýr gülüm;
Sen, gülün kirpi(k)lerini
Diken mi bildin?

Cehenneminin ahþabýnda
Yangýn saksýlarý
Köz köz toprak
Yangýn ne?
Yanan ne?
Kub(ar)..

Demirle mermer dövüyor
Taþý dünyaya benzetiyorum da
Seni kendime benzetemiyorum.

Oysa göðsüm kýrýlýr da
Kalbim kýrýlmaz sana
Bir cam fabrikasý göðsüm
Cine cam çarpýyor
Göðsüm, ateþ mezarlýðý
Iþýl ýþýl cin cesetleri
Lakin kalbim hep bir et parçasý
Kalbim;
Yüreðinin bir diðer parçasý
Ben sevgilim,
Kurþun döktüm kalbime
Ne kýrýlýr, ne nazara gelir
Sen, kalbimin kurþuni kalýbý

Sen sevgilim,
Yeþil balýða yem atmayý unutma!
Ve sakla sandýðýný sandukamda
Anahtar bende,
Kendimi bilerek kaybettim
Sen açamýyorsan,
Beni kim açabilir ki!

fhrn-jir
Sosyal Medyada Paylaşın: