Huysuz bir yorgunluk çöker de içe;
Sarhoþ olur yürek gam içe içe....
Þu yorgun günümün yorgun akþamý
Dökülür gözümden yaþ satýr satýr.
Güneþli günlerin durgun akþamý
O þanlý maziden kalmamýþ hatýr.
Dertleri pazardan peydahlamýþým
Dönüp o pazarda tezgâhlamýþým
Namert kapýsýnda sabahlamýþým
Vardýðým her kapý hüzne uðratýr.
Dermaným tükenmiþ, hale gelse de
Gönül bu eleme çare bulsa da
Hakettiðim ödül, bu son celsede
Ruhuma kýrk katýr, boynuma satýr.
Bu susuzluk hangi suyla pâklanýr?
Hangi mahkemede ruhum aklanýr?
Çekilen acýlar nasýl saklanýr?
Ýtiraf ederken göz çatýr çatýr.
Koþtuðum yollarda zül oldu kârým
Tövbe ettiysem de dinmez efkârým
Tut kalýn ensemden, uyuyan arým
Al beni topraðýn dibine batýr.
Gönül bazen an’ý çeker sorguya;
Kalem hüzünlenip dalar kurguya;
30 mayýs 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN