Manolya
O zaman da ayný karanlýk, ayný yarasaydý,
Manolya delirmezden önce.
Büyükannemizin kocaman bakla bir evi,
Uzun pencereleri vardý, sedirinde
Ölü doðmuþ fareler pembeliði.
Okurduk leziz balgamlý gazetelerini büyükbabamýzýn,
Okþarken ve korkarken erkek anamýzdan,
Babamýz bir gýlman, pir þefkat,
Acýmýzýn cümbüþünde sarsak bir kukla,
O yokuþta onursuz müezzin kuþlarý,
Sabaha karþýlar, akþama karþýlar hep,
Dizleri topunun diplerimiz olmuþtu,
Uzun uzadýya bir fener alayý...
Karanlýk ayný, yarasa ayný,
Bu eller bu yüzden yýkandýktan,
Manolya delirdikten sonra.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.