Þimdi’nin bedeni yok, Yontuyor geçmiþ bilgisiyle gelecek belki olur diye taþý, taþýný kokluyor yontu daðýlýyor...
Þimdi’si yitik bundan boyuyor boyuyor evine aldýðý aðacýn üzerine tüneyip duvarýný, tavanýný, geçmiþi ve geleceði ve her yanýný; dal kýrýlýyor...
Þimdi’si yitik diziyor diziyor notalarýný, göðe ýþýk üzerine boncuklarýný, ucuza getiriyor varlýðýný sonsuzun sessizliðiyle sonlunun gürültüsü arasýnda, O bitirince kýyýsýnda gezindiði yol çöküyor...
Þimdi’si yitik bundan yazýyor yazýyor enine boyuna içini ve dýþýný ve yeri ve göðü ve suyu, bindiði kadýrga o inince batýyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilgün Marmara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.