Bir karga bir kediyi öldüresiye bir oyuna davet ediyordu. Hep böyle mi bu? Bir þeyden kaçýyorum bir þeyden, kendimi bulamýyorum dönüp gelip kendime yerleþemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer.’.. Kafatasýmýn içini, bir küçük huzur adýna aynalarla kaplattým, ölü ben’im kendini izlesin her yandan, o tuhaf sýr içinden! Paniðini kukla yapmýþ hasta bir çocuðum ben. Oyuncaðý panik olan sayýn yalnýzlýk kendi kendine nasýl da eðlenir.Niye izin vermiyorsun yoluna kuþ konmasýna niye izin vermiyorum yoluma kuþ konmasýna niye kimselerizin vermez yollarýma kuþ konmasýna? "Öyle güzelsin ki kuþ koysunlar yoluna" bir çocuk demiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilgün Marmara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.