’Gözlerimi kapadým arkama deðil önüme bakmaya baþladým
Aslýnda hayat güzel..
Hayat herþeye ve herkese raðmen güzel
Neden-sonuç iliþkisinde gidip gelen döngüm!’
//Keder döngü//
//Öpücük esir//
//Þarap ve kan//
//Dudakta unutulan//
//Sonrasý götürücü piþmanlýk//
Nehir havzasýna düþmüþ yapay gözler
Tüm gece boyunca vadilerden akar
Gök yýldýz atar tepelerin üzerine
Aðaçlar bile durur -dinler- sesleri
Salt yapraklarýn üzerine parlýyor
Ve rüzgar ve güneþ ýsýtýyor kökleri
-Küskün menekþeler- mor
Ve morarmýþ uyanýyor
Baþka mevsimin seferisi sarhoþ gibi
En derin seviþmeleri de
En uzun destaný da bir kalem irdeler
Ýffeti aðýrlýðýnca sýralayýp mýsralara
Kalp ve göðüs sökük -hesaplanýr acý-
Zihnin belleði þiir doluydu az evvel
Þimdi kaldýrýlmýþ
Kazýlmýþ -saflaþtým-
Ýnsan sorunun cevabý lâkin incitici
Nokta virgül sadece suçlu
Umutlar ve hayâl silik iþte
Ya önbellek! -Ne yazýk iç içe yorgun-
Kulaðýn duyduðu her þey içindir ki
Ýki göz iki yangýn
Güneþ þafakta yükseldikçe
Tutuþturulmuþ kalbin sevinç kapýsý
Aþinalýk, ýþýk, karanlýk
Yankýlanan çýðlýk
Sonra
Gizli bir rol tanrý’ya karþý