rengi mi deðiþti günün göremedim gözlerindeki ýssýzlýðýn tadýný yaðan yaðmurdur korkma bir alýr bir gider hayat çamurunda seslerin týkanýr dokunamazsýn en uca
vaktim var benim henüz ölebilirim saçlarýnýn arasýnda fýsýldaþan bir rüzgâr olarak kalabilirim hani suçu büyük olan denize küsermiþ ya öyle öperim dudaklarýný kimsecikler anlamadan bu akþam yine seni özlemeler uykusunda yalnýzlýðýmla bekleyebilirim
tutamadým bir nefesim daha yoktu gece ise böyle kötürüm durmazdý karþýmda cesaretimin artýðýnda besliyorum korkularýmý yaðan benimdir unutma bir kalýr bir unutulur hayat iz gibi karýn ortasýnda
ben seni yaðýz mumlarda söndürdüm içime cýz ede ede gökyüzünden paylaþtýðým yorganý yýrttým içimde kendimi yaktým seviþmek nedir diye sorma bana
bak kimin var ufka baktýðýnda yaralanmýþ kalplerin hüzünlü hýçkýrýklarý ama sessiz.. çok sessiz hâlâ ölen bir çocuðun anne özlemi zaten unutmak yalnýzca ucuz mezarlarda...
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.