Sen,hiç ummadýðým an’da kondun gönül kafesime.. En umutsuz zamanýmda ruh getirdin nefesime… RABB’býn bu fakir kul’una büyük lûtf-u ihsan’ýsýn; Periþan ruhuma ilâç,güç oldun güçsüz sesime…
–Ýlham’ý oldun Dil’imin,Sevda türküsü gibisin.. –Letafetin,zerafetin... Sanki Tanrýça gibisin !.. –Okyanuslardan birinde kaybolmuþ bir hazinesin… –VAROLUÞ’da ayrý özenle yaratýlmýþ gibisin…
Arkadaþlar dar zamanda,tutunacak dal gibidir.. Tatlý dilinden dökülen,Dost aðzýna Bal gibidir !.. DOST’lar,DOST’un yüreðinde MAHÞER’e kadar yaþarlar ; O’nun güzel yüzü yeni doðmuþ bir Hilâl gibidir..
–-( S…… ) haným hem arkadaþ hem de Dost’tur güzelinden.. TANRI’nýn bir lûtfudur ki..Lûtuflarýn özelinden !..
—-Mehmet Cemalettin Bayhan/ERDEK- 23.11.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET CEMALETTİN BAYHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.