YÜREĞİME YAĞMUR YAĞIYOR

Yüreðime yaðmur yaðýyor usul usul,
Radyoda Ýbrahim Sadri bir þiir okuyor,
“Bugün pazar ve ben seni çok özledim” diyor
Buðulu ve aðlamaklý sesiyle…
Sana özlemimden kalbimin gözyaþlarý
Yudumladýðým çaya yarenlik ediyor.
Gözlerine deðiyor yüreðim,
Gökyüzü sonsuzlaþýyor.
Kara bulutlara bürünüyor sema,
Ruhumun sancýlarýna ses oluyor yýldýrýmlar…

Bir bahar oluyorsun yüreðime,
Coþkulu, cömert ve yalancý…
Sonra bir hazan býrakýyorsun avuçlarýma,
Acýmasýz, hazin ve suskun…
Kar yaðdýrýyorsun yüreðime cemresiz,
Üþüten, acýtan ve öldüren…
Hiç temmuz olup gelmiyorsun gözlerime,
Seven, ýsýtan ve umutlandýran…

Sevdam, yüreðimin yaðmurlarýnda esir þimdi.
Hasretin yakýcýlýðýnda dudaklarým suskun…
Beklemelerim faydasýz, hayallerim alabora…
Sokaklarda, caddelerde kimseyi görmeden yürüyorum,
Açan hiçbir çiçeði görmüyorum, kokusunu duymuyorum,
Yýkýk bir ev gibi ýssýz ve viraným.
Yüreðim uyuþuyor senin yokluðunda,
Ve hiç kimse sana benzemiyor iþte…
O zaman topraðýn altýný daha çok özlüyorum…
Can candan, can yürekten, can bedenden
Can vedalardan nefes veriyor…



remzihan

Sosyal Medyada Paylaşın: