Gel ey gönül cebirle, zulüm etme kendine,
Baykuþ öter kapýnda, elem sermayen olur.
Aþktan umutlu olma; taam olma fendine
Zor ahvalin görüp de; akýlsýz diyen olur.
Derman biter dizinde, düþersin; dilin tutuk
Bir yanda, gözlerinde; akar yaþ oluk oluk
Artýk senin için de, uzak kalýr mutluluk
Sessizce aðla þimdi, bakarsýn duyan olur.
Dur, giyme; duymadýn mý? Yakar aþk denen libas
Çýplak kalan delirdi, giyenlerse tuttu yas
"Leylâ" zamanda ukde, gönüllerce iktibas
Koy; belki son nefeste, nimetten sayan olur.
Mef’ûlü / Fâilâtü / Mefâîlü / Fâilün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN