KAR BEYAZ AN/KARA
Ayazýn titreme nöbetleri
Kirpiklerimde buz tutmuþ kar taneleri
Tenhalarda Cebeci
Meydan teslim beyaz örtüye
Yürümeye çalýþýyorum
Çoðunlukla düþerek
Karla inatlaþmam
Varmak istediðim yere kadar devam edecek
Kýzýlay ara sokakta
Buluþulan ayný nokta
Deliler bile delirmemiþ
Evlerinden çýkmamýþ
Masalar kimsesiz kendi baþýna
Rahat koltuklar
Dönüþmüþler iki tarafý keskin býçaða
Niyetliler
Her yerimi dilim dilim doðramaya
Müziði biraz daha açsalar
Kulaklarým duymasa acýmýn sesini
Adýmlarý aceleci
Ýliþiyor yan tarafa
Deðmiyor gözler birbirine
Yatýrýlýyor günahlarým masaya
Kaç kez öldüm ben bu yerde
Her defasýnda deðiþik infazla
Yaptýklarým
Birbirinin tekrarý olmayan
Yeni hatalarým.
Oysa ki
Senin cezalarýn hep ayný suçtan.
Arzýn merkezi olduðuna inandýran
Hangi inanýþ bu?
Seni böylesine kandýran.
Susmuyor ki duyabilsin söylediklerimi,
Ýpe seriyorum cümlelerimi.
Sevdaya göç zinciri vurmadan,
Gülümseseydin.
Ben olsaydým sebebi.
Siyahlarý beyazla çizer,
Olurdum masmavi Akdeniz,
Olurdu kabahâtler zamirsiz.
Nafile ümit!
Dýþardaki soðuk sahip bulmuþ
Yüzünde yüreðinde.
Kelimeler buz tutuyor dilinde.
Sonu olmayan bu yoldan,
Onurla
Aþkýn naaþýný kaldýrmalý en azýndan.
Uzaklaþýyorum Kýzýlay’dan.
Bulunamadý aranan kan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.