Ýþime yaramýyor bu muteber varlýðým
Kazýnmýþken beynime katý kurallar
Uzatamýyorum ellerimi ve özlemle
Dokunamýyorum bir yüreðe mesela
/Takatsizim…/
Baþým var, gövdem var, el ve ayaklarým
Ama ruhumu bedenimde bulamýyorum
Kim hapsettiyse çýksýn ortaya!
Bedenimi bir heykelin bedenine
/Ruhsuzum…/
Ne dünyaya yarýyorum ne de ahrete
Çöküyor üstüme hepten hiçliðim
Oysa mini minnacýk bir insaným
Nasýl kaldýrayým bu hiçliðin yükünü!
/Faydasýzým…/
Süslü sözlerim, lâl dilimin artýðý
Hepsi yalan, düzmece
Ve dik duruþum, baþkaldýrýþým
Yüzüme taktýðým maske sayesinde
/Mutsuzum…/
Düþsem ortanýza, varlýðýmla
Çýrýlçýplak kalýrým, lâllýðým artar
Çünkü ben unuttum konuþmayý
Ýçimin dehlizlerine daldým dalalý
/Dilsizim…/
Ömrümün son demine yetiþsin diye
Ýçimde bir aþk masalý yazma hevesi
Ama kursaðýmda kalýyor hevesim
Ne vakit elime alsam kalemi
/Kýsmetsizim…/
Dilim, gün geçtikçe kördüðüm
Gözlerim dört duvara çivili
Öyle bir boþluk var ki içimde
Ýnsanýn anasýný aðlatýyor!
/Yarýn-sýzým…/
Saadet Ün-25.05.2012