Ateþlerden geliyorum... Kursaðýmda geceden kalma kül. Kan ter içindeyim.Vurulmuþum. Ve kefen diye ince tüllere bürünmüþüm. Yýldýrýmlar düþmüþ saçlarýma, Yýldýrýmlar yararak karanlýklarý. Oysa gözlerinde buluyordum,kaybolmuþ aydýnlýklarý. Yalan deðil baþým önümde Çerçevelere mahpus o dik duruþum. Yalan deðil ince bir boþluða mahkum olmuþum. Geride... Avutulmuþ sancýlardan kalma gül yorgunluðu, Geride; Yeni açýlmýþ bir gözün aciz mahmurluðu. Uzun lafýn kýsasý olur mu bilmem? Ama unuttum iþte unuttum seni!!! Þimdi sýra sende Haydi unut beni Unut unutabilirsen... Ve bir çizik çek adýma, Eðer kalemi tutabilirsen...!
Sen bana bakma unuttum iþte... Sanki ruhumu okþayan o sesini hiç duymamýþým, Sanki gecenin al yalazýnda o düþlere hiç dalmamýþým. Sen bana bakma unuttum iþte; Artýk defter arasýnda kuruttuðum gülde deðilsin. Artýk Ânka misali dirildiðim külde deðilsin. Sen bana bakma unuttum iþte; Sanki sýrrý aþikar bir aþkýn, Orucuna hiç baþlamamýþým. Sanki içerken göz yaþýný, O orucu hiç bozmamýþým. Sýra sýra devrilmemiþ daðlarýn omuzumda, Sanki titreyen her ses sen deðilmiþsin. Sanki buðulu þarkýlarý senin için hiç okumamýþým, Sanki her gece kýzgýn alevlere gözümü kýrpmadan atlamamýþým. Yalanmýþ sana dair ne varsa ömrümde, Ne olur sus! Sus sakýn tek kelime etme, Ve seni unuttuðumu sakýn kimseye söyleme...
Unuttum iþte...Vaktim yok ki seni düþünmeye.
Oysa bir tespihin imamesindeydi ismin. Dönüp dolaþýp sana geliyordum. Yada her sokaðýn tabelasýna çiziliydi resmin, Her bakýþta seni görüyordum. Uyanýyordum "sen" düþünce göz kapaklarýma, Sessiz sedasýz yürüyordum damarlarýnda. Ölü kuþlar kanat çýrpýyordu sensizlikte, Yarasalar telaþlanýyordu. Gün seninle uyanýrdý bunu herkes biliyordu. Sanki sonu belli bir filmin garip kurgusuydu aþkýmýz Ama bir kuðunun kanadýna yazýlacak kadar asildi aþkýmýz. Kelebek vaktine denk geldik belki de, Belki de bu sessiz çýðlýklar neden oldu bu hale düþmemize. Kalbim de atan yanýn adý sendin yazýk... Belki de gözlerindi yüreðime batýrýlan kazýk. Her zerre sen kokuyordu, Sen ise her zerrede. Yenilmek yok demiþtin hani her zelzelede. Bir garipti senle geçen seneler, Sen son sürat koþarken, Bana düþendi emeklemeler...
Gülüyordum... Unutamam diye ettiðim yeminlere. Gülüyordum, Yaralý bir köpek misali inleyiþlerime. Aman be.... Neyse ne iþte, Vaktim yok gayrý seni düþünmeye... Yok be gülüm,sen korkma artýk aðlamam, En kara umutlarý baþýma baðlamam Unutan bir adam nasýl aðlar ki söyle. Unutan bir adam karalar baðlar mý söyle. Sözün gümüþ olduðu yerde, Sukutun altýn halimi geldi aklýna. Ben boþ verdim zaten.Býrak býrak konuþma
Hatýrlar mýsýn? Sýra sýra devriliyordum, Durmuyordu þu meþhur sol yaným Mevsimler seni hep atlýyordu, Biliyorsun bahardý adýn. Çareni lokman arýyordu,hep sancýydý tadýn. Maddenin her halini yaþýyordum seninle, Ve hep "mi" li soru takýlarýnda öksüz kalýyordu dilim. Þimdi miþ" li geçmiþ zaman ile anmak ne güzel seni, Ve tüm anýlarý tek tek kurþunlamak acýmadan. Þimdi omuzlarýmda asýrlýk bir gül yorgunluðu, Ve tebessümsüz geçen onca zaman, Þimdi herkese selam vereceðim, Koþacaðým nefesim kesilene kadar sokaklarýnda bu þehrin. Artýk sen yoksun,unuttum seni...
Bu þiiri de öylesine yazdým iþte, Yani düþündüðümden falan deðil seni, Ne bileyim aklýma gelince kýzdýðýmdan belki. Hem yazsam yada yazmasam ne deðiþir ki. Hangi þey gül yorgunluðunu gider ki. Evet aynen senin gibi yapacaðým, Sözün gümüþ olduðu yerde,sukutun altýn halini yaþayacaðým. Yolun açýk olsun "gülüm" yolun açýk olsun. Aha bu gül yorgunluðunda senden kalan son þey olsun...
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.