GECE VE MÜZİK

Ne zaman otursam gecenin baþýna
Ne zaman müziðin;
yazamýyorum sözünü etmek istemediðim þeyleri
birbirinden ýþýðýný saklayan uzak yýldýzlar gibi
çekiliyor herþey kendi karanlýðýna
parmak uçlarýmda yýldýz tozlarýyla kapýyorum gözlerimi
Ey ruhumun en büyük þartý olan tedirginlik!
Þimdi saat on iki
Þimdi gece ve müzik

Ne zaman otursam gecenin baþýna
Ne zaman müziðin
göçüyorum boþ kaðýdýn sessizliðine
kalbim, kapatýlmýþ kireç kuyusu akýyor kendine
bakýyorum gençliðim geçiyor uzaktan
dudaklarýnda bir ýslýk
kitaplarýn on lira olduðu zamanlardan

anayurdum gece, kalbimi yazdým mürekkebinle

gün bir çocuk, yaralanmýþ
akþamýn kýyýlarýna vuran
yürekteki gizli yemin
gidiyor bir þiirden ötekine
ardýnda yýkýlmýþ kentler
bayýndýr düþler var ilerde
gün bir çocuk, yaralanmýþ
ütopyalarý kalelerle deðiþtiren
güdümlü gündüzlerde

anayurdum gece,
öt pelerinini ýþýklarý sönmüþ odalarda
radyo dinleyen çocuklarýn üstüne

saf kokunun sindiði oturma odalarý
zamanýn tortusu eþyalarýn duruþunda
duvarlarda içi boþalmýþ resimler
yýllardýr daðýlmayan bir sis
akþam yemeklerinin yendiði muþamba masada
kilit altýna alýnmýþ duygular, düþünceler
bütün tetikler çekili durur
gerginliðin geometrik nizamýnda
ýþýklarý yanmamýþ akþam alacasý
okul dönüþü saat beþ radyoda fasýl çalar
bütün gün iç geçiren
ölgün kadýn yüzleri sobanýn etrafýnda
aðrý eþiði alçak,
acý frekansý yüksek
okul ve aile birliðinde parçalanmýþ çocuklar
bir oda, bir dönümlük dünya
kol demiri iner az sonra
çýplak yara gençlik
günden geceye ilerleyen
yüksek gerilim hattýnda

odam, yaralý hayvan
gecenin gümüþ alaþýmýnda gölgelenen eþyalar
müziðin dördüncü duvarý, karanlýðýn kundaðý
sarýyor gündüzün yaralarýný
kendime yerleþmek, kendimden uzaklaþmak için gözlerimi kapýyorum
dinliyorum uçurumlara oturmuþ aðaçlar gibi baþka odalardaki yalnýzlýklarý

odam yasak kitaplar
suç ortaðý þiirler
sevdiðim bir kaç poster
odam bir karaduygu fotoðrafý
o çember zaman içinde
yoktu ki varolmanýn baþka yollarý
yastýðýmýn altýnda
tutukluk yapmaz silahým
uykumu bekleyen kelimeler

geri dönüyorum
geçmiþte çalýnan bir gecenin kapýlarýndan
yarým kalmýþ bir seviþme hatýrlýyorum
bir daha hiç tamamlanmamýþ olan
sonra bir diðerini, bir diðerini daha
derken daðýlmýþ kristal
odalarda sýzlayan

sonra seni
siyah motorsikletli çocuk
deri ceketin odamýn duvarýnda asýlý kaldý
yýllar yýlý birbirimizi paralamaktan
vazgeçip seviþtiðimiz ilk ve tek akþamdý
benim için sus payý bir kaç þiirsin artýk eski hatýra
ya sen ne yaptýn bunca zaman
deðiþmesi gerekeni saðlaþtýrmaktan baþka

bak duyuyor musun
Deep Purple, Led Zeppelin
Emerson, Lake and Palmer
plak zarflarýnda yitirdiðimiz ritüel
bugün birinci viteste yaþýyormuþ gibi
bir duyguya kapýlýyor musun ara sýrada olsa
buluþtuðun birileri var mý
gecenin, müziðin, þiirin toprak hattýnda
kapamadan gittiðin arka kapý
bak açýk duruyor hala
uðrar mýsýn bir gün unuttuðun ceketini almaya

Hýrsýzlýðýn ürpertili monologu:
Kendime hayatýmý anlatýyorum
Daha o zamanlar biliyordum
Yapmaya çalýþtýðým her þeyin
Kendime hayatýmý anlatmak olduðunu.
Sözcükleri sevmeyi, büyütmeyi, büyülemeyi,
onlarý sivriltip silah yapmayý, yaralamayý da
süsleyip gönül almayý da
ayný zamanlarda öðrendim.
Sözcüklerin karbon ve elmas gücünü keþfettim.
Gecenin geometrisinde, müziðin matematiðinde
Saklý duruyor þimdi gizli sözlüðüm
Uzakta deðil
Hýrsýzlýðýn ürpertili monologu
dilimin ucunda siyanürüm.

Duvarlarda uzak bir geleceðin koyu gölgeleri
Þiirlerimizi okurduk mahcup bir fýsýltýyla
plaklar dinletirdik birbirimize, filmler anlatýrdýk
Sonra gizlerimizi vermeye gelirdi sýra
dünyayý anlamanýn yakýcý isteðiyle
gömüldüðümüz kitaplar, genç ölenlerin matemi...
Hiçbir þey ilham vermezdi aþka ve kavgaya
Eric Clapton’ýn gitarý, Genesis’in tarihi
ve Ayýn öteki yüzü kadar
Þimdi radyoyu açsam
Biliyorum dünyanýn bütün radyolarýndasýnýz
Gençliðini kirletilmiþ takvimlerde yaþayanlar!

Artýk ne montumun cebindeki çaký
Ne yüreðimde tetiði düþmüþ sözcükler
Çok zaman oldu
Odamýzýn kapýsýný çekip
O evlerden çýkalý
Ellerimizi ve yüreðimizi kirletmeden geçtik
vahþetin yakýn tarihinden
ucuza yaralandýk, pahalýya ölmedik
Biz radyonun son çocuklarý

anayurdum gece,
ört pelerinini ýslýðýný yenileyen
çocuklarýn üstüne

gece ve müzik
kapanýþ programý
bu kitabýn da
kili daðýlýyor
kendime yazdýðým serüvenin
her þiir tabletler halinde bölünüyor birbirine
çoðalýyor birbirinin içinden
gündelik dile transpoze edilmiþ þarkýlarýn
biliyorum, kimi derin yaralar okunmaz kalp aðrýsý
kýrgýnlýklarým
kimi eski hatýra ecza dolaplarýnda saklý mýrýldanlýklarým
Sosyal Medyada Paylaşın: