Yetim ve öksüz gibiyim sensiz!
Annesiz bir bebek gibi;
Ýþte ayný böyleyim sensiz!
Sudan çýkmýþ binlerce balýðýn çýrpýnýþlarýný düþün,
Yüreðim böyle nefessiz
Sensiz, bedenim cansýz,
Ruhum sahipsiz!
Ve þimdi dünyam bir kuyu; karanlýk ve dipsiz!
Korkunç bir girdabýn içindeyim sensiz.
Sanki herþey bomboþ ve anlamsýz...
Ýðneler batýyor yüreðime,
Caným yanýyor alabildiðince,
Iþýðýmdýn;
Yýldýzsýz geceyim sensiz.
Üþüyorum bu zifiri karanlýkta,
Dünya beni korkutuyor sensiz!
Herþeyim sendin, hiçmiyim þimdi!
Hangi lanetti bizi bizden alan bilinmez
Ama kadere isyanlardayým sensiz!
Çok sevdi seni bu yürek,
Þimdi sevgisiz bir çocuðum sensiz...
Biçareyim ve umutsuz...
Umutsuz kaldým sensiz!
Sadece nefes almak deðilse yaþamak,
Ben buralarda öldüm sensiz!
Sanki hiç yaþamadým senden önce,
Sanki doðuþtan parçamdýn benim
Bir seni biliyorum,
Hafýzam herþeyi sildi sensiz!
Amaçsýz... Mutsuz... Huzursuz...
Aç ve yoksul...
Dev bir yürek
Yokluðunda çürüdü sensiz!
Sanki alkolik oldum
Gecemle günüm karýþýk sensiz...
Geçmiþim silindi
Geleceðim sanki yok sensiz!
Tanrý’ya canýma al desem kaç yazar,
ölüm sensiz
Yaþamak sensiz!
Söyle þimdi nasýl yaþar bu yürek nefessiz!
FATOLÝNKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.