Hayat zor annem, hayat çok zor!
Yetmiyormuþ gibi binlerce derdim,
Birde senin hasretin
Canýmdan canlar alýyor anne!
Þimdi yanýmda olsan,
Oyunlar oynasak gene birlikte,
Gülsek konuþsak,
Kollarýnda yatsam;
Pamuk ellerinle baþýmý okþasan;
Bulutlara meydan okuyan martýlar olsam,
Uçsam senin diyarýna; arasam seni,
Bulsam...
Sarýlsam sana sýkýca,
Teninin kokusuna doysam,
Canýma can katsam bir nefesinle,
Ama yoksun iþte,
Yokluðunda hayat zor annem
Hayat çok zor!
Meðer kimse anlamýyormuþ beni senin gibi
Kimse dinlemiyormuþ.
Ruhum þefkatine aç,
Kalbim sensizlik dolu,
Kafam karýþýk,
Hayat zor annem, hayat çok zor!
O içten, o masum gülüþünü kimsede göremedim,
O güzel sesini kimseden duyamadým,
O güzel kalbini kimsede bulamadým,
O çýkarsýz sevgini kimseden alamadým,
Çok sevdim insanlarý anne
Ama senin sevdan varoluþumda,
Ve sensiz hayat zor annem
Hayat çok zor!
Zaman geçtikçe
Hasretinle kalbimi yakan kývýlcýmlar,
Büyüyüp yangýnlar oluþturuyor baðrýmda!
Hasretinle hayat zor annem,
Hayat çok zor!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.