VAAT EDİLMİŞ TOPRAKLAR

suyun yüzeyini yarýp çýktýðýnda
bana kalan sadece bir andý
deðiþti tarih, deðiþti deniz ve topraðýn çýzgisi
kýyýya baðlandý çöl, Lut Gölü’ne
kuþlar yitirdi göç yollarýný
sildi izleri kum fýrtýnasý
mevsimlerin uyumsuzluðuna kazýndý
kadýnlarýn ýssýz bakýþlarýnda
ölüler dünyasýna geçit oldu dinginliðimiz
kucaklayýp çocuklarý sýðýndýk bir höyüðün gölgesýne
sadece sese yoðunlaþýp
bekledik fýrtýnanýn dinmesini
büründü kýzlar kan kýrmýzý giysilere
direndiler göz yaþlarýna kapýlmamak içýn
gerçekleþemese de sevdiler düþ kurmayý
loþ sokaklarýn serinliðinde ferahlayýp
ehlileþtiler gümüþte, telkari oldular
zamanýn aðýr basan anlayýþsýzlýðýnda
unuttum kendimi tamamen
gün battý son ýþýltýlarla
sezdim, baðlandým, inandým





Sosyal Medyada Paylaşın: