YAZIN SONU

sararýr mevsim, terk etmeye hazýrlanýr
yorgunluk basar, çöküveririz bulduðumuz ilk yere
bir sýcaklýk ararýz, kaçarken yakalayacaðýmýz
ürpersek de çýplak vücutlarýmýzý sunacaðýmýz gün ýþýðý
o uyuþukluk haline yakýnlaþan tenler

üþürüz, yine de býrakmak istemeyiz sahili
havlulara sarýnýp son kez yattýðýmýz öðle uykularý
baþýmýzý annemizin omzuna koyup kurduðumuz düþler
belki de budur özlemle ardýndan baktýðýmýz

býrakýp giden aþk, ýslaklýðý kaçamak öpücüklerin
kararýr ve yiter gökyüzü ile birlikte
serin bir rüzgâra dönüþür, yaðmura
yalnýzlýðýmýzý giyiniriz sÜzerek aný olan sevgilimizi
yolcu ederiz; bir melek olsun, bahara gelsin dileðiyle

kanatlarýný da götürür giderken, tüm neþemizle birlikte
artýk sadece kendimizi sarar kollarýmýz
sahil hazýrlanýr ýssýzlýða, sonbahara, kýþa
el sallar ardýmýzdan duþun son damlalarýyla



Sosyal Medyada Paylaşın: