gün usulca yoklar bedenini dalgýn bakýþlarýn yüzüne verdiði eda süsler güzelliðini bir taçla bir kuþ seliyle akar çaðlayan ana kucaðýnda teklifsiz uzanýr gözlerinde okul sevinci
babalarýn hüznüdür þemsiye yüzünde deðiþen manzara tedirginliðini ele verir þansa býrakmadýðýmýz deðiþim haritada sürdüðümüz iz
riskleri hesaplayýp kayýplarýn izine düþeriz belki de bu sadakat belgesidir beyaz bir uykuya dalýp, kuþlarýn düþlerine gireriz yaþama tutunmaya çalýþýrken duyulur çölün þarkýsý sudan surlarý aþýp, denizden denize akarým bir berzah bulurum sana dönerim bu son bakýþtýr öfke ve sabýr içiçe geçer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Celal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.