beyaz ve derin bakardýn yanýnda kim var bilmek istercesine gülüþün yüzünde gizlenirdi bir ayýp gibi belli ki öpüþlerindeki kaçamaktý anlamýn
önce soluklarýmýz karýþtýrdý geceyi terlerimiz tenlerimizde yoruldu gizledin içindeki sýzýyý tarifsiz ve sorulmayacak sorularla sakladýn
yakýnken aramýzdan ýþýk sýzmayacak kadar usulca örttük ürkekliðimizi istemesen de anlattý gözlerin yitikliðini gömülüverdi týrnaklarýn çocuk avuçlarýna
sanki hiç yaþanmamýþçasýna o gün yaralanmýþ ve kýrýk baktýk hayata parça parça daðýlýp unutulmaya durdu anýlar anladýk: “kýsadýr düþler, sürekli yaþanamaz”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Celal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.